بررسی بروز پروتئین tslc۱ در نمونه های سرطانی کولورکتال در شهر اصفهان توسط روش ایمونوهیستوشیمی
نویسندگان
چکیده
مقدمه: ژن tslc1 (tumor suppressor in lung cancer 1)، یک مهارکننده ی تومور است. برای بررسی ارتباط بروز tslc1 و ویژگی های کلینیکوپاتولوژی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال، بروز این پروتئین را در بافت های سرطانی کولورکتال و بافت های سالم مجاور آن بررسی نمودیم. روش ها: بروز tslc1 در 100 نمونه ی سرطان کولورکتال که پیش از آن از آن ها بلوک پارافینی تهیه شده بود و 100 نمونه ی بافت سالم مجاور همان نمونه های توموری با روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط بین بروز پروتئین با ویژگی های کلینیکوپاتولوژی بررسی شد. سن، جنس و ویژگی های کلینیکوپاتولوژی مورد توجه قرار گرفت. یافته ها: tslc1 در تمام بافت ها بروز پیدا کرده بود. از بین نمونه های سرطانی 71 درصد کاهش بروز پروتئین tslc1 را نسبت به بافت سالم مجاور نشان دادند. بروز پروتئین tslc1 با مرحله ی سرطان، متاستاز به غدد لنفاوی و محل تومور ارتباط معنی داری داشت. نتیجه گیری: بروز پروتئین tslc1 ممکن است یک مارکر بیولوژیک مطلوب باشد و به عنوان یک عامل پیش آگهی دهنده ی مفید برای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال محسوب شود.
منابع مشابه
بررسی پایداری پروتئین p53 با شاخص های پاتولوژی در سرطان کولورکتال با روش ایمونوهیستوشیمی
زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد که با روش ایمونوهیستوشیمی قابل ردیابی است. هدف از ا...
متن کاملبررسی ارتباط جهش اکسون 6 ژن P53 با بیان پروتئین و پیش آگهی بیماری در نمونه های سرطانی کولورکتال با روشSSCP و ایمونوهیستوشیمی
زمینه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهم ترین سرطانهای شایع جهان میباشد. میزان شیوع سرطان کولورکتال بسته به ناحیه جغرافیایی متفاوت میباشد. در سرطان کولورکتال عوامل مختلف محیطی، ژنتیکی و عادت های غذایی نقش دارند. ژن P53 مهم ترین ژن مهارکننده تومور میباشد، میزان موتاسیون اکسون 6 ژن P53 با بیان پروتئین فوق در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف، متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین ...
متن کاملبررسی بروز پروتئین مهار کننده ی تومور p۳۳ در بافت های سالم و سرطانی کولورکتال
مقدمه: p33 یک پروتئین مهار کننده ی توموراست که در کنترل رشد سلولی و آپوپتوز فعالیت دارد. مهار بیان این پروتئین مرتبط با کاهش کنترل رشد سلولی است. سرطان کولورکتال دومین سرطان رایج در جهان است. تشخیص بیماری در مراحل اولیه می تواند میزان مرگ و میر ناشی از آن را کاهش دهد. برای بررسی نقش p33 در پاتوژنز سرطان کولورکتال، بیان این پروتئین را در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توسط روش ایمونوهیستوشیمی ...
متن کاملبررسی پایداری پروتئین p۵۳ با شاخص های پاتولوژی در سرطان کولورکتال با روش ایمونوهیستوشیمی
زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد که با روش ایمونوهیستوشیمی قابل ردیابی است. هدف از ا...
متن کاملبررسی پایداری پروتئین p53 با شاخص های پاتولوژی در سرطان کولورکتال با روش ایمونوهیستوشیمی
زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد که با روش ایمونوهیستوشیمی قابل ردیابی است. هدف از ا...
متن کاملبررسی ارتباط جهش اکسون ۶ ژن p۵۳ با بیان پروتئین و پیش آگهی بیماری در نمونه های سرطانی کولورکتال با روشsscp و ایمونوهیستوشیمی
زمینه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهم ترین سرطانهای شایع جهان میباشد. میزان شیوع سرطان کولورکتال بسته به ناحیه جغرافیایی متفاوت میباشد. در سرطان کولورکتال عوامل مختلف محیطی، ژنتیکی و عادت های غذایی نقش دارند. ژن p53 مهم ترین ژن مهارکننده تومور می باشد، میزان موتاسیون اکسون 6 ژن p53 با بیان پروتئین فوق در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف، متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشکده پزشکی اصفهانجلد ۱۳۰، شماره ۱۸۱، صفحات ۰-۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023